کد مطلب:152438 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:200
حضرت امام حسین ملائکه نقاله را منع کردند
مرحوم عراقی در كتاب دارالسلام می نویسد: حاج میرزا مهدی آشتیانی حكایت كرد كه شخصی بنام محمود كه خادم حرم امام حسین علیه السلام بود این قضیه را نقل كرد:
شبی نوبت من بود كه همراه با عده ای از رفقای كشیك، از حرم امام حسین علیه السلام محافظت كنیم. مردم بیرون رفتند و همه ی درها را قفل زدیم و خدام خوابیدند. شب به نیمه رسیده بود و من به صورت اتفاقی بیدار بودم! ناگهان دیدم دو نفر از باب معروف به «زینبیه»، به صحن داخل شدند و بالای قبر تازه ای كه در همان روز، شخصی در آن دفن شده بود؛ آمدند. قبر را شكافتند و میت مدفون در آن قبر را بیرون آوردند!
در این هنگام دیدم كه آن میت به آن دو نفر استغاثه و التماس می كند و آنها به حرفش گوش نمی دهند و به او ترحم نمی كنند. سپس او را گرفتند و خواستند از همان
در «زینبیه» بیرون بروند. چون صاحب قبر از ترحم آنها مأیوس شد، روی خود را به طرف حرم مطهر نمود و عرض كرد: اهكذا یفعل بجارك یا اباعبدالله؟! آیا چنین رفتاری با همسایه ی (پناه آورده) شما انجام می شود، ای اباعبدالله؟!
ناگهان صدایی از حرم مطهر شنیدم، كه از هیبت آن دیوارها و قندیلها به لرزه درآمد و فرمود: «ردوه، ردوه! او را برگردانید، او را برگردانید!»
آن دو نفر با عجله، جنازه را به جای خود برگرداندند و رفتند! صبح روز بعد، كنار آن قبر آمدم و دیدم اثر شكافتن و تغییر در آن ظاهر است! [1] .
شبی نوبت من بود كه همراه با عده ای از رفقای كشیك، از حرم امام حسین علیه السلام محافظت كنیم. مردم بیرون رفتند و همه ی درها را قفل زدیم و خدام خوابیدند. شب به نیمه رسیده بود و من به صورت اتفاقی بیدار بودم! ناگهان دیدم دو نفر از باب معروف به «زینبیه»، به صحن داخل شدند و بالای قبر تازه ای كه در همان روز، شخصی در آن دفن شده بود؛ آمدند. قبر را شكافتند و میت مدفون در آن قبر را بیرون آوردند!
در این هنگام دیدم كه آن میت به آن دو نفر استغاثه و التماس می كند و آنها به حرفش گوش نمی دهند و به او ترحم نمی كنند. سپس او را گرفتند و خواستند از همان
در «زینبیه» بیرون بروند. چون صاحب قبر از ترحم آنها مأیوس شد، روی خود را به طرف حرم مطهر نمود و عرض كرد: اهكذا یفعل بجارك یا اباعبدالله؟! آیا چنین رفتاری با همسایه ی (پناه آورده) شما انجام می شود، ای اباعبدالله؟!
ناگهان صدایی از حرم مطهر شنیدم، كه از هیبت آن دیوارها و قندیلها به لرزه درآمد و فرمود: «ردوه، ردوه! او را برگردانید، او را برگردانید!»
آن دو نفر با عجله، جنازه را به جای خود برگرداندند و رفتند! صبح روز بعد، كنار آن قبر آمدم و دیدم اثر شكافتن و تغییر در آن ظاهر است! [1] .
[1] خزينة الجواهر (مرحوم نهاوندي) ص 562، به نقل از دارالسلام عراقي - خاك بهشت ص 127 - دارالسلام عراقي ص 473.